Loël Kathmann is een autodidactische kunstenaar woonachtig in de staat Washington. Ze staat bekend om haar luchtige lagen – vooral in haar transparante bloemenschilderijen – haar gebruik van rijke texturen en haar liefde voor walnoteninkt.

Loels hart ligt bij het vertellen van verhalen door middel van kleur en abstracte vormen. Zo is haar regendruppelserie uit de Pacific Northwest ontstaan vanuit het idee dat schoonheid aanwezig is – zelfs tijdens en na verlies. Haar aquarellen op suminagashi-stukken gaan over het vastleggen van een onherhaalbaar moment in de tijd en het omarmen van dat moment door middel van kleur. Loels favoriete onderwerp is abstracte bloemen, een focus geïnspireerd door de lessen die bloemen ons leren: ze omarmen het moment, kwetsbaar en vergankelijk; sommige krullen zich 's nachts wijs op om te rusten; andere volgen het licht de hele dag door. Haar favoriete bloemenkenmerk is dat veel planten bloeien onder stress. Ze houdt van dit idee van overleving dat verwijst naar wanhoop, dus doordrenkt ze veel van haar bloemen met een delicate balans van strijd en kracht.

Loel is opgeleid als wetenschapper en haar technische achtergrond komt tot uiting in haar werk door een diepe waardering voor pigmentchemie, een affiniteit met experimentele technieken en een scherp oog voor detail. Ze vindt rust met een penseel in haar hand, voldoening in het bevredigen van haar leergierigheid en vreugde in het contact met kunstenaars die haar passie voor aquarel delen.