Kathleen McElwaine was 12 jaar oud toen haar vader zijn goede vriend Jay O'Meilia (1927-2022) vroeg om haar kunst te leren omdat ze niet leerde lezen. Haar vader vertelde Jay dat ze systematische instructies nodig had, iets wat ze keer op keer op dezelfde manier kon doen, want 'zo leert ze'. Jay's kunstopleiding kwam van de Art Students League New York (1945 – 49) en de Chicago Academy of Fine Art (1946-47). Hij begon Kathleen met het schilderen van bloemen in een enigszins botanische stijl, waarbij hij veel wit op het papier liet en de verf in lagen aanbracht om details te creëren. "Het leren van kunst van Jay was systematisch en stressvrij - elke keer dat ik op zaterdagochtend naar de kunstacademie ging, kreeg ik een miniatuurschilderij waar ik trots op was. Ik geloof dat ik, terwijl ik van hem leerde, ook leerde 'hoe te leren' en al snel begon te genieten van lezen.”

Kathleen begon als galeriekunstenaar en steeds weer hoorde ze mensen zeggen dat ze wilden leren schilderen met waterverf. Er was maar één ding dat ze zo leuk vond als schilderen, en dat was iemand anders leren schilderen. In 2011 ontwikkelde ze een lesmethode met een 10 basiskleurenpalet van DANIEL SMITH-verven en al haar studenten waren succesvol in het leren van elementaire aquareltechnieken.

“Er is mij gevraagd of ik mijn kunstcarrière heb opgeofferd om les te geven in schilderen. Integendeel - mijn kunstcarrière IS anderen leren schilderen. Ik leer ook manieren om met je kunst je brood te verdienen met digitaal printen, vanwege mijn succes met mijn aquarel kunst gedrukt op stof. Ik ben gepassioneerd over wat ik doe en ik geef Daniel Smith de eer, omdat al mijn studenten zo snel zien waarom ze moeten leren met de best mogelijke aquarellen. Het teken van uitmuntendheid en de consistentie van elke buis dragen mijn kunst en de kunst van mijn studenten gedurende het hele proces. ”