Hieronder is een snelle rechtszaalschets waarvoor ik tekende CBS-nieuws terug in de jaren 1980, met behulp van kleurpotloden. Als rechtszaalkunstenaar kreeg ik een zekere passie voor snelheid. Ik was geobsedeerd door zo snel mogelijk te tekenen, terwijl ik toch nauwkeurig was en herkenbare gezichtsgelijkenissen creëerde. Ik wilde dat de mensen in mijn schetsen net zo herkenbaar zouden zijn als op foto's - deze vaardigheid was onontbeerlijk in die dagen van rechtszaalverslaggeving op televisie.

Ik kwam meestal vroeg op de rechtbank om willekeurige mensen te zoeken om te schetsen voor warming-up. Ik moest heel snel tekenen met alleen mijn zwarte potlood voordat ze wegliepen. Ik kon ook naar andere openbare plaatsen gaan om te oefenen met het tekenen van mensen, maar 'in het veld' moest ik leren om detectie te vermijden, omdat het de manier waarop mensen zich gedroegen drastisch veranderde. In de rechtszaal was bekend dat ik daar was om te schetsen. Dus als mijn proefpersonen naar me staarden, was dat eigenlijk nuttig, alsof ze aan het poseren waren. Door te oefenen, vooral nadat mijn geheugen sterker was geworden, kon ik complexere uitdrukkingen en scènes tekenen.

Mijn vroegste veldschetsen werden gemaakt met een eenvoudig grafietpotlood - zwart en wit. Soms voltooide ik mijn schets ter plekke, andere keren maakte ik gewoon lijntekeningen en schaduwde ik ze later in. Toen ontdekte ik dat grafiet in aquarelvorm kwam, wat mijn schaduwen verbeterde. Ik blokkeerde mijn schets losjes met potlood in het veld en vulde hem later in mijn atelier in met mijn penseel. Van daaruit ging ik over op het werken met gewone aquarellen. Hoewel dit niet altijd het handigste medium was (vergeleken met een potlood of pen), beschouw ik de resultaten zonder twijfel als de mooiste om te zien.

Ik probeer het voor de hand liggende karakter van de eerste lijnschets te behouden, en leg vervolgens in mijn verfstreken met dezelfde spontane impuls. Als het op mijn onderwerpen aankomt, zijn ze soms alledaags, zoals deze drie padvinders die niets buitengewoons doen, gewoon rondhangen. Maar de hoge impact van rijke waterverf brengt ze tot leven en maakt de schets veel specialer.

In mijn reisset om te schetsen, draag ik reisborstels, een papieren blok of boek in zakformaat en een mini-aquarelpalet (2¼ "x 2¾" x 1 "in gesloten toestand) met slechts zes pannen, wat precies het aantal is dat ik nodig hebben. Ik heb mijn kit in twee delen verdeeld – het eerste is een eenvoudig triadisch palet van Maya rood, Maya Geel, en Maya Donkerblauw.

Alleen al door naar deze scherpe en intens verzadigde juweelachtige pigmenten te kijken, zij aan zij en ongemengd, zou je nooit kunnen vermoeden dat ze zich zouden verenigen om subtiele, levensechte simulaties van menselijke huidtinten te creëren. Daarom zijn ze volledig veelzijdig - je kunt ze gebruiken om alles te schilderen wat je maar wilt voor je expressieve vignetten, zoals sieraden, kleding, ballonnen en meer.

De rest van mijn kit bestaat uit mijn eigen melanges van diezelfde primaire pigmenten in wat ik beschouw als de drie essentiële menselijke huidskleuren: carotenoïde, bleke melanoïde en donkere melanoïde. Deze namen zijn gebaseerd op de twee belangrijkste huidpigmenten: caroteen en melanine. Ik geef er de voorkeur aan mijn huidskleuren te baseren op werkelijke huidskleuren, in plaats van etnisch-raciale terminologie te gebruiken. Door deze drie reeksen met elkaar te vermengen en/of aan te passen met Maya Red, kun je de huidtinten van iedereen op de planeet matchen.

Ik vind mensen om te schetsen in allerlei omgevingen. Op een bruiloftsbanket zat een vrouw aan een nabijgelegen tafel in gesprek met iemand links van haar. Zo had ik een prachtig zicht op haar elegante gezicht. Toen waren er mensen die uit hetzelfde vliegtuig vertrokken als waar ik in zat. Ook al zat ik voorin en had ik voor alle anderen kunnen vertrekken, ik draaide me om in mijn stoel en schetste hun twee gezichten van de stop-en-go-menigte passagiers die door het drukke gangpad kwamen.

Iets anders dat je moet weten over de veelzijdigheid van mijn favoriete trio Maya-kleuren - als je de primaire kleuren in precies de juiste verhoudingen mengt, krijg je een effen zwart, dat verdunt tot een schoon, neutraal grijs. Ik heb het gebruikt om het haar van een jonge man te schilderen en ook enkele van zijn gelaatstrekken. Alleen al deze drie pigmenten zijn misschien wel het meest veelzijdige veldschetspalet dat je ooit zult dragen.

Deze kunstwerken zullen nooit de muren van een galerij sieren, zelfs niet in iemands woonkamer. Ze dienen echter een waardevol doel - ik had een heerlijke ervaring met het schetsen van deze nietsvermoedende, mooie mensen. Ik wens je een gelukkig leven met het schetsen van iedereen die je aandacht trekt, waar je ook gaat!