Deel:
Het kiezen van complementaire kleuren kan uw schilderij echt verbeteren en de kleuren laten opvallen. In deze kleine studie heb ik geel naast het complement (blauw) geplaatst om de citroenen bijzonder schitterend tegen de achtergrond te laten lijken.
Ik heb de volgende kleuren gebruikt:
• Hansa Geel Licht
• Ultramarijn blauw
• Hans Geel
• Kobalt blauw
• Franse Ultramarijn
• Quinacridon Rose
Nadat ik mijn citroenen en doeken zorgvuldig bij een raam op het noorden had gerangschikt, maakte ik een waardeschets op creditcardformaat. Door met mijn ogen te knijpen, zie ik de verschillende waarden. Mijn stillevencompositie tekende ik op schaal op schetspapier, dat ik vervolgens met behulp van een lichttafel overbracht op mijn aquarelpapier.
Vervolgens heb ik wat verf in drie afzonderlijke paletschalen gedaan: blauw, geel en grijs. Ik mengde mijn grijzen van Cobalt Blue, Quinacridone Rose en Hansa Yellow Light. Ik doe ongeveer een theelepel water in elk palet. Ik legde een absorberende katoenen handdoek die iets groter was dan mijn vel papier op een vlak oppervlak vlakbij.



Ik heb mijn papier aan de voor- en achterkant grondig natgemaakt en op een glad plexiglasbord gelegd. Ik bevochtig de randen opnieuw. U moet snel werken voordat de glans het papieroppervlak verlaat. Ik heb de schaduwen en blauwe strepen op het linkerbovengedeelte van het doek aangebracht en vervolgens de blauwe onderschildering voor de glazen citroenpers op het effen blauwe doek gelegd. Om er zeker van te zijn dat het papier nog steeds glansde, voegde ik de schaduwen van de citroenen toe en wierp schaduwen met mijn grijze mix. Toen ik daarmee klaar was, bracht ik het natte papier snel over op de platte handdoek om teruglopen langs de randen te voorkomen.
Als de glans het oppervlak had verlaten voordat ik de schaduwen had voltooid, had ik het papier grondig moeten drogen om de verf te laten uitharden en het vervolgens opnieuw nat moeten maken om te voorkomen dat zich watervlekken zouden vormen. Ik zou deze procedure ook kunnen gebruiken om waarden opnieuw te formuleren. Het is belangrijk dat de waarden in dit voorbereidende stadium correct zijn, zodat de volgende fase een makkie is.
Toen het papier helemaal droog was, heb ik met een bamboepen enkele puntjes maskeervloeistof op de blauwe verf van de citroenpers getekend om de witte highlights te behouden. Daarna legde ik mijn papier met de katoenen handdoek terug op mijn plexiglasbord. Voordat ik het geel van elke citroen schilderde, plaatste ik een druppel helder water voor de highlight. Ik bevochtigde de effen blauwe doek in gedeelten en bracht de eerste wasbeurt met blauwe verf aan. Af en toe haalde ik verf eruit met een vochtige marterborstel. Ik heb de citroen bij het mes in de illustratie ongeverfd gelaten om de volgorde te laten zien.
Ik bestudeerde mijn opstelling zorgvuldig en bewerkte elk klein gebied één voor één. Als ik een zachte rand wilde, zorgde ik ervoor dat de verf omgeven was door helder water waar deze in kon opgaan. Als ik een harde rand wilde, schilderde ik op droog papier. Soms draaide ik mijn schilderij ondersteboven om de onderliggende vormen te peilen. Als laatste heb ik de donkere accenten en details toegevoegd.