Toen John Cogley (eigenaar van Daniel Smith) naar Australië ging om kunstenaars en kunstwinkels te ontmoeten, bezocht hij ook de locatie waar het serpentijnmineraal wordt gewonnen voor Serpentine echt, een van de PrimaTek kleuren. Dit is wat hij te zeggen had over de reis!

Heuvelmijn in Tasmanië met blootliggend kronkelig mineraal

Wat deed je in Australië?
“Ik ging naar Australië om uit te leggen hoe ik verf maak en laat daarna kunstenaars verf op papier zetten. Hoewel ik bepaalde kenmerken van mijn verf kan uitleggen, zoals granulatie, kan de kunstenaar het het beste begrijpen door de verfkenmerken in actie te zien en te voelen.”

Waarom heb je besloten om naar de regio te gaan om te zien waar serpentijn wordt gedolven?
“Net als kunstenaars heb ik een nieuwsgierig karakter. In de loop der jaren heb ik met mijn mineraloog Bruce over mijnen gesproken, maar ik had nog nooit een kronkelige mijn bezocht. Ik ben in mijnen over de hele wereld geweest en vind ze fascinerend. Mijnwerkers hebben zo'n grote kennis van de aarde en een aanstekelijke passie. Deze mijn bevond zich in de buurt van Zeehan, in het hart van de minerale gordel van Tasmanië aan de westkust. Tasmanië is een Australische eilandstaat in het meest zuidelijke deel van Australië.”

Hoe was het weer en het terrein?
“We vertrokken vanuit Hobart op een zeer natte en bewolkte dag. De dag werd met het uur natter totdat we ongeveer een uur van Queenstown waren, waarop het begon te gieten en pas de volgende dag vroeg stopte. De nachten zijn erg donker langs de bergwegen die we hebben genomen en we hebben enkele van de prachtige landschappen gemist om pas te worden herkend op onze rit terug van de mijnen naar Hobart.”

John met kronkelige mijneigenaren, Mike en Eleanor

Vertel eens over de eigenaren van de mijn?
“Mike en Eleanor zijn twee van de slechts ongeveer vijf mensen die in wat nu een spookstad is, overblijven. Ze zijn daar al een tijdje bezig met het delven van serpentijn - groene serpentijn met prachtige, paarse stichtiet-intrusies. De stad bevolking was ooit 1300 mensen. Er zijn treinsporen en wisselstations zonder treinen – mensen werden verdreven toen de mijn sloot. Eleanor heeft een museum waar ze voorwerpen als poppen en speelgoedauto's plaatst die ze van vroegere stadsbewoners vindt.”

Was het moeilijk om bij de mijn te komen?
“Ja, het zou de meeste moderne voertuigen van vandaag uit elkaar halen. Het was fascinerend om Mike's unieke manier van parkeren te zien toen hij uit het voertuig stapte om de poorten naar de bovengrondse mijn te openen. Mike zou de voorwielen van zijn truck diep in de sporen steken - probeer dat maar eens met een niet-militair voertuig.”

Hoe was het om daar te zijn?
"Geweldig. De kronkelige mijn is een grote plaatader die Mike volgt. Mike gebruikt graafmachines om het puin bloot te leggen dat is achtergebleven na het dynamiseren, waardoor het mineraal bloot komt te liggen. Sommige rotsblokken wegen duizenden ponden. Het was zo interessant om omringd te zijn door een zee van groen mineraal.”

Welke maten en kleuren serpentijn heb je gezien?
“Van de grootte van een wasmachine tot de grootte van een dubbeltje. De grootte wordt bepaald door het gewicht dat de voertuigen kunnen brengen, niet door de grootte die mogelijk kan worden gecreëerd in het mijnbouwproces. Het zag er heel groen uit. Een deel van het materiaal was zo donker dat het bijna zwart leek.”

Heb je Mike en Eleanor laten zien hoe hun kronkelige mineraal eruitziet als verf?
"Ja heb ik gedaan. Ik wilde dat ze de schoonheid zouden zien die van dat mineraal wordt gemaakt - ze vonden het heel interessant dat ik er een verf van maak. Ze lieten me de gesneden stukken zien die ze van de serpentijn maken.”

Nog een laatste mening over uw ervaring?
“Het is een geweldig gevoel om jezelf uit te dagen door naar nieuwe plaatsen te gaan of nieuwe dingen te proberen. Dit was echt een Indiana Jones-waardig avontuur!”