Granaatappels zijn een terugkerend thema in mijn kunstwerken. Elk kenmerk van de vrucht is voor mij iets gaan symboliseren in vorm, kleur, zaden en sap. Door de geschiedenis heen is de granaatappel een symbool geweest van de fundamentele overtuigingen en verlangens van de mensheid - inclusief leven en dood, vruchtbaarheid en huwelijk, overvloed en welvaart.

Kleurenpalet:

• Hansa Geel Licht
• Quinacridon goud
• Kobalt Teal Blauw
• Kobalt blauw
• Ftalo Blauw (GS)
• Italiaanse verbrande sienna
• Permanente Alizarine Crimson
• maan zwart

Voor deze zelfstudie gebruik ik een ingebonden aquarelschetsboek omdat ze draagbaar zijn en volledig plat kunnen worden geopend. Voordat ik een schetsboek voor het eerst gebruik, open ik het en buig ik de omslagen een paar keer ver naar achteren. Dit zal het boek geen pijn doen en het helpt de ruggengraat te ontspannen. Nooit meer proberen te schilderen in de vallei van een spread van twee pagina's! Bijkomend voordeel is dat hij perfect past op een standaard thuisscanner.

Mijn favoriete manier om te schilderen is vanuit het leven. Als ik licht, schaduwen en vormen echt wil begrijpen, gaat er niets boven het observeren met mijn eigen ogen. Er is geen grotere leraar dan observaties. Dit geldt of mijn onderwerp nu flora, architectuur, landschap of mensen is. De afbeelding is naar het leven gegrepen en de foto dient als een zachte herinnering dat een camera één oog heeft en geen hersenen. Het is mijn taak als kunstenaar om leven in mijn werk te brengen en ik geloof heilig in het herschikken van elementen om een sterker beeld te ontwikkelen. Een goede denkregel is: noteer niet wat je ziet - vertel me in plaats daarvan wat je wilt dat ik zie.

Ik teken mijn afbeelding direct op het papier met een watervaste pen - geen voorlopige potloodschets. Ik teken graag met pen in mijn schetsboeken en gebruik zelden potlood. Ik heb gemerkt dat ik de neiging heb minder oplettend te zijn als ik een potlood gebruik, simpelweg omdat ik weet dat ik het kan uitwissen. Alleen al de wetenschap dat die pen niet kan worden gewist, dwingt me langer te observeren voordat ik de pen op papier zet. Als ik het niet schilder, heeft de penschets een meer afgewerkte kwaliteit in vergelijking met een potloodtekening. Hier heb ik continue lijncontourtekening gebruikt. Het is de snelste en meest nauwkeurige manier om te tekenen en ik ben dol op de look. Ik zal af en toe mijn pen van het papier halen, maar meestal doe ik dat niet. Ik hou van getekende randen op mijn schetsen. Een witte rand heeft een mooie presentatie en een afgewerkte look.

Ik begin met het schilderen van de granaatappel op de voorgrond. Ik geloof in het zoveel mogelijk mengen van kleuren op het papier. Ik begin met het maken van twee grote plassen - een van Permanente Alizarine Crimson en nog een van Quinacridon goud. Ik schilder de hele bolvorm van de granaatappel met het karmozijn, maar voordat het de kans krijgt om te drogen, had ik een vleugje goud naar de bovenkant toe. Eenmaal droog, voeg ik meer karmozijn toe aan de onderkant en een vleugje maan zwart. Ik ben dol op de effecten die ik krijg met Lunar Black omdat het de kleuren niet dof maakt zoals de meeste zwarten. Het voegt gewoon een prachtige textuurkwaliteit toe. Perfect voor de look die ik wil! Het papier is zwaar en ik kan nat in nat werken zonder dat het papier kromtrekt. Nu schilder ik het kroongedeelte met Quinacridon Gold. Als het droogt, schilder ik de slagschaduw met Permanent Alizarin Crimson en een vleugje Lunar Black.

Ik schilder de twee andere granaatappels met dezelfde techniek en dezelfde drie kleuren. ik voeg een beetje toe Italiaanse verbrande sienna naar de bovenste granaatappel voor variatie in kleur. Vervolgens schilder ik de bladeren. Greens kunnen lastig zijn - ik heb gemerkt dat de meest geloofwaardige greens gemengd zijn en niet rechtstreeks uit een tube. Als ik een tube groen gebruik, breng ik er altijd een andere kleur in aan. Om greens te maken, maak ik plassen in het midden van mijn palet met Kobalt blauw, Hansa Geel Licht, Kobalt Teal Blauw, en Quinacridon Gold (met de klok mee vanaf linksboven). Ik laat de randen van elke verfplas elkaar raken en vermengen. Nu heb ik een plas met een grote variatie aan greens. Bij elke borstellading heb ik een gevarieerd groen. Af en toe doe ik een vleugje Permanent Alizarin Crimson in de bladeren voordat ze drogen, wat de illusie geeft van een reflecterende kleur van de granaatappel en het groen opwarmt.

Ik ben klaar met het schilderen van de bladeren en kleine takken. Ik maak de middelste granaatappel donkerder met Permanent Alizarin Crimson en Lunar Black. Zodra de verf helemaal droog is, til ik een paar highlights op de granaatappels op. Mijn papier heeft een intern en extern formaat, waardoor het oppervlak erg vergevingsgezind is. Met een zachte borstel en schoon water strijk ik zachtjes over het oppervlak om de verf los te maken. Ik gebruik dan een droge handdoek om het af te vegen. Het papier is zwaar en kan gemakkelijk worden opgetild zonder het oppervlak te beschadigen.

Ik begin het gebied achter de granaatappels te schilderen met een lichte wassing van kobaltblauw op het bovenste gedeelte. Ik schilder voorzichtig rond de granaatappels, maar ik laat de was over veel van de bladeren gaan. Ik wil niet dat de bladeren eruit zien als uitgesneden en de was helpt om het gebied te verenigen, sommige bladeren terug te duwen en andere naar voren te brengen. Door transparante kleuren te gebruiken en de donkere tinten op te bouwen met glazuren, ben ik in staat om levendige, rijke donkere tinten te bereiken. Ik geniet van het proces van schilderen met meerdere glazuren van kleur. Het is belangrijk om elk glazuur goed te laten drogen voordat u verder gaat.

Vervolgens breng ik nog een laag groen aan. Ik wil dat dit glazuur dieper en rijker van kleur en waarde is. Ik gebruik Italian Burnt Sienna, Quinacridone Gold en Ftalo Blauw (GS) (met de klok mee van boven). Ik trek de drie kleuren naar het midden van mijn palet en laat de randen elkaar raken en een beetje vermengen. Ik concentreer me op het gebied direct achter de granaatappels. Ik ben voorzichtig om sommige van de eerdere glazuren door te laten. Ik begin extra bladvormen te suggereren met negatief schilderen.

Nu is het leuke gedeelte wanneer ik de donkere kleuren kan toevoegen! Ik gebruik nog steeds Italian Burnt Sienna en Phthalo Blue (GS) voor mijn greens, maar de plas is deze keer donkerder. Omdat ik meer bladeren voorstel met negatief schilderen, laat ik ook pure kleur in natte gebieden vallen. In de linkerbovenhoek zie je de toevoeging van Permanent Alizarin Crimson toegevoegd terwijl het gebied nog vochtig was. Het voegt een beetje sprankeling en warmte toe aan een donkere passage van greens. De laatste hand is een kleine spetter om het witte papier te verbreken.

Tot slot zien de meeste aquarelschilderijen er hetzelfde uit; het zijn de laatste cijfers die zeggen wie we zijn. Wat zijn mijn herkenningstekens? Ik zou zeggen dat mijn werk herkenbaar is aan hoe ik teken, hoe ik omga met transparante glazuren en mijn negatief schilderen.