Geniet van enkele waardevolle inzichten in dit interview met Stella Canfield:

Je hebt zowel in Bulgarije als in de VS gewoond. Wat zijn enkele van de verschillen tussen deze twee locaties die je kunstwerken hebben beïnvloed?

Ik heb zeventien jaar op twee continenten gewoond. Het was verbazingwekkend hoe het lot werkt. Ik had nooit gedacht dat ik terug zou keren naar Bulgarije nadat ik het land in 1980 illegaal had verlaten. Ik ben er geboren en getogen, maar er was zoveel veranderd sinds mijn kindertijd dat ik me moest aanpassen aan een totaal nieuwe omgeving. Toch waren de cultuur en tradities nog steeds hetzelfde. Het is grappig hoe erg ik die tradities heb gemist toen ik in de Verenigde Staten woonde, maar toen ik terugging naar Bulgarije, voelden ze me verstikkend. Ik besefte op dat moment niet eens hoe emotioneel uitputtend het was, omdat ik zo opgewonden, nieuwsgierig en blij was om terug te zijn!

Ik heb in die jaren aan veel kunsttentoonstellingen deelgenomen. Mijn studio keek uit op de prachtige kleuren geelgroen gras, rode klaproosvelden en oranje zonnebloemen. Overal was kleur om mijn creativiteit te voeden. De frisse lucht, de zonnige stranden, verse groenten en fruit uit mijn tuin: het gaf mij levenslust en de motivatie om op papier uit te drukken wat ik voelde.

We keerden terug naar de VS voor de herfst en de winter, waardoor ik moest bezuinigen op werk in de open lucht (ik ben niet iemand die gaat schilderen als het buiten koud is). Daarom schilderde ik in mijn atelier, grotendeels vanuit mijn geheugen, met behulp van enkele schetsen en foto's. Ik heb ook kunstworkshops gegeven – ik hou echt van de energie van het klaslokaal. Mijn studenten inspireren mij net zoals ik hen inspireer.

Een andere grote inspiratiebron zijn de online sessies van Daniel Smith elke donderdag en vrijdag, waar ik regelmatig kan communiceren met veel van de merkambassadeurs en andere artiesten van over de hele wereld. Ik schilder ook met een aantal van mijn oud-studenten die geweldige kunstenaars en goede vrienden zijn geworden. Ik gebruik graag sociale media om in contact te blijven met artiesten en dierbare vrienden wier liefde, steun en kunstwerken mij inspireren. Kunst is een zeer krachtige, verenigende kracht!

Nu ik weer fulltime in Californië woon om bij mijn kinderen te zijn, ben ik benieuwd wat ik tegenkom en op papier zal uitdrukken… het moet nog ontdekt worden. Ik begin dit nieuwe jaar zonder verwachtingen, maar ik sta wijd open voor de nieuwe avonturen die mij te wachten staan in mijn kunst en in mijn leven…beide met elkaar verweven.

Welke factoren hebben invloed gehad op uw vermogen om een evenwicht te bewaren tussen het dagelijks leven en uw kunstpraktijk?

Vorig jaar was niet gemakkelijk voor mij en mijn kunstpraktijk heeft eronder geleden – soms komt het leven tussenbeide. Na het overlijden van mijn geliefde echtgenoot een paar jaar geleden heb ik eindelijk de beslissing genomen om mijn Bulgaarse avontuur op te geven. Ik moest het huis en de studio inpakken, klaarmaken voor verkoop en alles in een grote container laden om terug te sturen naar de VS. Er zijn geen verhuisbedrijven in Bulgarije, dus ik moest het zelf doen met de hulp van een paar vrienden. Het lange proces was emotioneel en fysiek uitputtend. Voor het eerst in mijn leven leerde ik wat het betekende om een creatieve blokkade te hebben. Ik kon mezelf er gewoon niet toe brengen mijn penselen op te pakken.

Het is niet eenvoudig om altijd de balans te bewaren tussen het reguliere leven en het kunstleven. Vooral voor ouders kan het moeilijk zijn om elke dag naar het kunstatelier te gaan om te werken, terwijl de kinderen en het huishouden zoveel aandacht nodig hebben. Ik wachtte tot mijn vier kinderen tieners waren om tijd vrij te maken voor mijn kunst, slechts een paar uur per dag. Ik vond het leuk om meer tijd met mijn kunst door te brengen toen de kinderen eenmaal volwassen waren, maar het emotionele werk van onze gezinsdynamiek is nooit verdwenen. Zoals we allemaal weten, is emotionele vermoeidheid vaak moeilijker van zich af te schudden dan fysieke uitputting.

Ook al woon ik nu alleen, er is altijd genoeg werk dat ik moet doen buiten het maken van kunst – voor het huis zorgen, quality time doorbrengen met familie en vrienden, en dan is er nog het kunstvak met optredens, zelfpromotie, organiseren workshops, werken met galerieën, etc. Wauw! Het is zelfs overweldigend om over te schrijven, maar ik zou niet zonder mijn kunst kunnen leven. Ik zou het voor niets ter wereld willen opgeven! Kunstenaar zijn kan een eenzame baan zijn. De goedmaker is mijn groep kunstenaarsvrienden om te delen en mee te schilderen.

Waarom is het maken van kunst belangrijk voor je – hoe verrijkt het je leven?

Ik kan me mijn leven niet eens voorstellen zonder kunst, het is een geschenk! Het is een fantastische manier om op emotioneel niveau contact te maken met mensen. Je legt je ziel op papier en iemand reageert op jouw gevoelens. Door de jaren heen heb ik contact gehad met artiesten over de hele wereld en heb ik vrienden op alle continenten. Niets verrijkt iemands leven beter dan het leren kennen van verschillende culturen en het waarderen van de verschillen. Het voedt mijn ziel met vreugde en tovert een glimlach op mijn gezicht als ik aan al mijn kunstenaarsvrienden over de hele wereld denk.

Welk advies heb je voor opkomende artiesten?

Ik had het grote geluk om bij veel vooraanstaande kunstenaars te mogen studeren, waaronder Milford Zornes, Robert Wade, Carla O'Connor, Frank Web, Barbara Niches, Judy Betts en Arny Westerman. Carla zei tegen kunstenaars dat ze ons eigen lied moesten zingen – dat een schilderij niet zo kostbaar is. Het gaat meer om de reis dan om de bestemming.

Gewoon schilderen, leren en er plezier in hebben. Geniet van het proces – het goede nieuws is dat het nooit erger kan worden. Met elke penseelstreek wordt je alleen maar beter.

Wat heb je gepland voor je komende kunstreis?

Ik sta te popelen om weer fulltime te gaan schilderen en lesgeven. Eén ding dat ik heb geleerd, is dat ik open moet staan voor alles wat op mijn pad komt en er klaar voor moet zijn om het met moed onder ogen te zien. Mijn plannen zijn gewoon schilderen, schilderen, schilderen en genieten van het leven met familie en vrienden.