Interpretatie van onze complexe zichtbare wereld omvat meer dan alleen onschuldige ogen; het vereist een doordachte en gerichte aanpak die niet alleen kopieert. Een esthetisch oordeel over een object dat in de traditionele zin niet als mooi zou worden beschouwd, vereist dat de kijker een combinatie van kwaliteiten overweegt, waaronder vorm, kleur en vorm. Het is met de esthetische gevoeligheden van een kunstenaar dat ik de objecten van mijn fascinatie najaag. Ik beschouw alles terwijl ik mijn onderwerp besluip als een prooi, op zoek naar de minste hint van kleur of textuurelegantie die een waardig onderwerp zou suggereren om weer te geven. Het licht dat deze objecten van het subject worden getoond, kan het verschil betekenen tussen verder onderzoek en verhoor, of dat van een enkele blik.

Zodra mijn blik een thema heeft ontmoet dat de moeite waard is om tijd aan te besteden, zal ik alles tussen 5 minuten en 2 jaar besteden aan het ontdekken van het potentieel ervan. De meeste van mijn onderwerpen liggen daar in het zicht, genegeerd, verwaarloosd, veroordeeld en vooral voor mij, ongezien door voorbijgangers. We lopen door de straten, kijkend maar niet ziend, zichtbaar maar onzichtbaar, het zit stil, passief ondoordacht.

"Vergrendeld en geladen II"

“Wereldwijde crisis”

Deze momenten van ontdekking zijn zeldzaam en hun onthulling zoals het vinden van de Ark van het Verbond, maar niet elke ontdekking kan onderwerp worden. Tijdens het schetsen ter plaatse kan het volledige potentieel van een idee zich openbaren of als een vluchtige gedachte worden weggegooid. Creëren is voor mij een lang proces dat een beginpunt heeft in een aantal zeer snelle tekeningen die op hun beurt een obsessie kunnen worden die vele maanden in beslag kan nemen om op te lossen.

Het idee van schoonheid in het alledaagse is geen nieuw concept, maar het drijft me om diegenen te helpen die niet hebben nagedacht over het plezier van een oude deur met zijn afbladderende, vervaagde verf. Het is een afgebroken houten of roestig oppervlak dat langzaam erodeert door tijd en weer. Het steen- of pleisterwerk dat nu lijkt op het oppervlak van de maan met zijn kraterachtige, pokdalige texturen en vervaagde kleur. Heb je ooit de roestvlekken opgemerkt van een ijzeren rooster rond een oud raam als een huilende engel? Het is prachtig ijzeroxidepigment dat het oppervlak eronder kleurt zonder dat iemand erom geeft of het zelfs maar merkt.

Mijn schilderproces is gevarieerd en soms behoorlijk lang, maar ik probeer het waar mogelijk interessant en niet-repetitief te maken, want er is niets erger dan routine of verveling om inspiratie te doden. Mijn onderwerp is ook heel gevarieerd en kan een vrachtwagen zijn op de hoek van een straat, een voetganger die langs een mooie muur loopt, een oude verweerde en vervaagde deur. De meeste van mijn afbeeldingen en ideeën komen van mijn reizen en voor mij is het de buzz die ik krijg van het zien van nieuwe en interessante plaatsen, het verkennen van onbekende straten, nieuwe gezichten en de verrassing die je krijgt als je een hoek omslaat en wordt begroet met een beeld waar je echt enthousiast van wordt.

"Natuurlijke selectie"

Normaal heb ik een schetsboek, kleine aquarellen, een paar penselen en potloden (gekleurd en grafiet) en een camera bij me. Alles hangt af van tijd en situatie, als ik haast heb kan ik gewoon wat foto's maken met mijn camera. Als ik tijd heb, zal ik snel een tekening maken, maar als het onderwerp er zeker een is, zal ik het later opnieuw gebruiken, dan investeer ik wat tijd en maak ik ter plaatse een klein schilderij. Het hangt er echt van af wat ik zoek in de afbeelding. Is het gewoon een snelle compositiestudie of, zoals vaak gebeurt, word ik meteen getroffen door een stroom van ideeën en mogelijke composities over hoe ik een bepaald onderwerp kan aanpakken. Als ik de afbeelding echt mooi vind, zal ik regelmatig op verschillende momenten van de dag terugkomen om te zien hoe het zonlicht het onderwerp beïnvloedt, aangezien schaduwen en kleuren behoorlijk dramatisch kunnen worden veranderd door de elementen. Als ik van de gelegenheid gebruik maak om aan een interessant onderwerp te werken, merk ik dat ik heel snel moet werken, omdat de vormen van licht en schaduw heel snel veranderen. Dat aanvankelijke geroezemoes van opwinding wanneer ik voor het eerst een schaduw zie, opgeworpen door de zon, kan heel snel en dramatisch veranderen, dus normaal fotografeer ik het onderwerp continu terwijl ik werk. Ik heb daarom een selectie van afbeeldingen in verschillende stadia die me helpen te informeren wat ik aan het doen ben.

"Gebogen van vorm"

Wanneer ik uiteindelijk terugkeer naar de studio - verzamel ik mijn tekeningen, schilderijen en foto's en breng ze naar de werkruimte, samen met gevonden voorwerpen, samen helpen deze me bij het ontwikkelen van mijn aquarellen. Heel vaak is een schilderij een optelsom van een aantal verschillende elementen die bij elkaar zijn gebracht om een uiteindelijk beeld te produceren dat al dan niet heeft bestaan. Er is een bewuste poging gedaan om niet alleen een oppervlak, een foto of een object getrouw weer te geven, maar om het opnieuw te interpreteren op een manier die een sterk eindstuk oplevert dat hopelijk zeer uniek is.

Door de jaren heen ben ik geneigd me aangetrokken te voelen tot zeer vergelijkbare onderwerpen, hoewel ik probeer open te staan voor wat ik schilder. Ik doe zeker niet mijn uiterste best om naar iets in het bijzonder te zoeken, maar bepaalde thema's blijven ongetwijfeld terugkomen. Alles met karakter, dat er een beetje ongewoon uitziet, maar niet gekunsteld is, zal mijn aandacht trekken. Compositie is een heel belangrijk element voor mij en alles wordt overwogen voordat het opzij wordt gezet, nogmaals, ik probeer geen vooraf bepaalde gedachten te hebben over hoe dingen eruit moeten zien of hoe ik wil dat ze zijn. In plaats daarvan gebruik ik mijn instinct over hoe ik me voel over compositie, ik ben redelijk bedreven in het herkennen hoe het oog rond een afbeelding of oppervlak reist, en ik kan dat deel van het compositieproces meestal beheersen als een dirigent met een orkest . In mijn jeugd was ik erg verstrikt in het gebruik van de gulden snede en het zou vooraf bepalen hoe ik mijn schilderijen en beelden zou opzetten, en als het niet zou passen of werken zonder de dingen erg te veranderen, zou ik verder gaan en afwijzen dat als onderwerp. Nu ben ik een stuk minder beperkend en zal ik mijn intuïtie en ervaring gebruiken om me te begeleiden.

“Blote botten”

De meeste van mijn schilderijen die worden tentoongesteld, worden in de studio bewerkt, aangezien de meeste van mijn schetsen en tekeningen die ter plaatse zijn voltooid, door mij volledig worden beschouwd als ondersteunend materiaal en niet voor consumptie door de kijker. Ik werk vaak met een schetsboek dat open ligt op een tafel in het atelier, waar ik ideeën, gedachten, compositiestudies en zelfs kleur kan laten stuiteren terwijl ik aan een schilderij werk. Dit betekent meestal dat mijn schetsboeken een conglomeraat zijn van afbeeldingen en geschriften zonder duidelijk gevoel voor structuur, maar dat is prima, want ze zijn weer voor niemand anders dan mezelf, om me te helpen visuele problemen op te lossen en ideeën vast te leggen.

"Kleur van de tijd"

In het atelier gebruik ik voornamelijk verf van DANIEL SMITH. Mijn ervaring met hun verven suggereert dat ze een hoge pigmentatie en goede lichtechte eigenschappen hebben en veel kleuren hebben die ongeëvenaard zijn door andere fabrikanten. Mijn palet kan behoorlijk groot en gevarieerd zijn, maar er is een kernselectie van kleuren die ik vaak gebruik. Pruisisch blauw en Van Dyck-bruin om zwart te maken, bleek Cerulean-blauw en transparant pyrrol-oranje worden vaak gebruikt aan het begin van elk schilderij terwijl ik de vorm vastleg. Ik gebruik ook een verscheidenheid aan verschillende blauw- en bruintinten, olijfgroen en kobaltblauwblauw, organisch vermiljoen, sienna's en Indiaas geel behoren ook tot mijn meest populaire kleuren en natuurlijk Chinees wit om een selectie van tinten te produceren.

Mijn DANIEL SMITH Aquarel Dot Cards hebben een kleine selectie van must-have verven uit mijn palet. Ze bevatten kleuren waar ik niet zonder zou kunnen en bestaan meestal uit kleuren die moeilijk te reproduceren zijn vanuit een basiskleurengamma vanwege hun intensiteit en sterkte van het pigment. De nieuwste kleur in het DANIEL SMITH-assortiment is Lavendel en het is een kleur die ik zeker in de meeste, zo niet al mijn schilderijen gebruik. Kobalt Teal Blauw en Mangaanblauwe tint zijn ook must-have, en bijna altijd gebruikte kleuren.

Ik heb onlangs ook gebruikt DANIEL SMITH Aquarelsticks, deze zijn onmisbaar gebleken, vooral bij het trainen in het veld, omdat ze solide, sterke kleuren kunnen aanbrengen over de bovenkant van donkere aquarelwassingen. Ik gebruik de aquarelsticks waar en wanneer dat nodig is, maar ze komen tot leven als je op een vochtig oppervlak werkt of water toevoegt aan een getekende lijn. Ik gebruik vooral graag de Pyrrol-sinaasappel, Biologische vermiljoen, Permanent groen licht en Kobalt Teal Blauw wanneer ze "droog" zijn, omdat ze een mooie intensiteit hebben. Kobalt blauw, Pyrrool Rood en Bismut Vanadaat Geel zijn erg sterk wanneer water wordt toegevoegd, en ik vind het leuk dat ik de kan gebruiken Titaanwit en Buff titanium over de top van donkere kleuren. Het draagt allemaal bij aan een breder scala aan aquareltechnieken en helpt bij de ontwikkeling van de artistieke ervaring.

Ik gebruik ook kleurpotloden en hoewel ik ze nu niet veel gebruik, heb ik ze in het verleden gebruikt over aquarelwassingen om kleuren te versterken en om te helpen bij het tekenen. Dit is een van de vele redenen waarom ik graag met aquarel werk; het is schoon, ruikt niet, droogt zeer snel, licht en gemakkelijk te dragen en ik kan ze gemakkelijk aanpassen door erop te tekenen, terug te wrijven en weg te spoelen, maar dit hangt allemaal af van een goede, sterke basis.

Net als met mijn verf heb ik geëxperimenteerd met verschillende oppervlakken om op te werken. Dit heeft me ertoe gebracht zelfs te experimenteren met collage met handgemaakt papier om verschillende oppervlaktestructuren te creëren die vervolgens met waterverf zullen worden bewerkt. Ik vond dit een zeer interessante manier van werken, maar het heeft zijn problemen, vooral wanneer verschillende papiergewichten meer of minder absorberen dan zijn buurman en dus kan het langer duren voordat sommige delen van het schilderij drogen dan andere.

De drager voor aquarel is traditioneel papier en speciaal aquarelpapier met 100%-katoen, dat specifiek zuurvrij is, waardoor de kans op een lange levensduur nu erg hoog is. Zolang de aquarelverven van goede kwaliteit zijn en worden bewaard bij vrij lage lichtniveaus van rond de 50 lux of minder, gaan de schilderijen eeuwen mee, zoals te zien is in de aquarellen van Albrecht Durer.

Ik gebruik persoonlijk voornamelijk handgeschept papier om een aantal redenen; Ik vind elk stuk papier uniek, de hand en vaardigheid van de papiermaker zijn fundamenteel voor het proces van het maken van een vel aquarelpapier, een kunstwerk op zich. Als zodanig kunnen sommige stukken een onregelmatige vorm hebben, hebben ze een versierde rand waar ik van hou en kunnen ze onder of te groot zijn, deze dragen allemaal bij aan een unieke ervaring, en de vaardigheid van de schilder is om alle inconsistenties te beheren en een kunstwerk te maken papier waardig.

"Theepauze"

“Drukke hoek”

Ik gebruik al meer dan 30 jaar hoogwaardig aquarelpapier om aan te werken, maar het is een relatief recent fenomeen voor mij om te werken aan het handgeschept papier dat is geproduceerd in het papiermuseum in Fabriano- Museo della Carta e della Filigrana. Ik gebruik liever "Rough", wat een term is voor een onregelmatig hobbelig oppervlak, in plaats van het gladde "Not" (ruw) dat je nog steeds kunt krijgen, afhankelijk van het wolvilt waarop het papier in eerste instantie wordt gelegd. Ik hou van het ruwere oppervlak omdat het me helpt bij het creëren van veelsoortige texturen in mijn schilderijen. Ik heb ook Indiaas handgeschept papier gebruikt dat iets geler van kleur kan zijn dan het Italiaanse papier, en meer geknikt van uiterlijk, maar het oppervlak is ook erg fijn om op te werken. Er zijn natuurlijk veel verschillende bedrijven, en dus veel variaties en papiersoorten, en het komt meestal neer op individuele voorkeur, deze passen gewoon bij het onderwerp dat ik gebruik en de manier waarop ik werk.

Voor mij is een goede borstel van onschatbare waarde, maar ik gebruik veel verschillende soorten en soorten borstels, afhankelijk van wat ik wil doen - sommige zijn erg duur en sommige zijn goedkope hobbyborstels. Ik gebruik grote wasborstels van 1 tot 2 inch voor grote wasvlakken, inclusief luchten, ik gebruik mopborstels voor meer kalligrafische markeringen. Ik gebruik ook kleine synthetische penselen van inch met één slag om kleinere brede gebieden van vlak schilderen te maken, zoals donkere gebieden. Wanneer deze voldoende versleten of gespreid zijn, worden ze naar binnen getrokken om te worden gebruikt voor meanderen, droog borstelen en spatten. Ik gebruik "rondes" om te tekenen en verf aan te brengen met de punt en de zijkanten, riggers voor fijne lijnen; synthetische borstels omdat ze slijtvast zijn, maar sables omdat ze veel water vasthouden. Ik vind vooral borstels met een klein handvat gemakkelijker te gebruiken omdat ik ze beter kan controleren, hobbyborstels bieden die beheersbaarheid, maar de haren komen niet helemaal overeen met de kwaliteit die ik normaal zou verwachten. Ik gebruik ook een aantal verschillende hulpmiddelen om markeringen te maken die me helpen in mijn schilderijen. Sponzen, gekreukt papier, tissuepapier, plastic folie, zout, plantenspuiten en af en toe luchtborstels staan allemaal tot mijn beschikking en ik zal ze gebruiken als dat nodig is.

Ik probeer mijn aquarellen en penselen te manipuleren en te pesten om zonder de verplichte duizend woorden de pracht te beschrijven die ik in het gewone vind. Ik heb veel manieren gevonden om de verf naar mijn hand te zetten om ervoor te zorgen dat het het onderwerp op de juiste manier eer aandoet en met de tijd ben ik bedrevener geworden in het vinden van onderwerpen die me ten volle op de proef stellen. Ik hoop dat je na het bekijken van mijn werk even de tijd zult nemen om door een bekende straat te lopen om de pracht van alles om je heen te overwegen en te waarderen, een verbazingwekkende wereld "Hidden in Plain Sight".