Ik ben zeer vereerd dat ik de kans heb om hier in mijn stapsgewijze artikel mijn aquareltechnieken en mijn DANIEL SMITH-kleurenmixen voor mijn studie van het licht uit te leggen.

Ik hou echt van de reflecties op glazen flessen, het is een lange tijd dat ik dit soort onderwerpen bestudeer. In dit geval was ik aan het dineren in het Hard Rock Café in Boedapest, tijdens de International Watercolor Mail Art Exhibition, en terwijl ik voor de bar liep, trof het koude licht me hard omdat het netjes afstak tegen elke reflectie. Ik dacht meteen om wat foto's te maken om in de toekomst een aquarel te ontwikkelen.

De complexiteit van dit onderwerp gaat niet alleen over de reflectie, maar ook over de driedimensionaliteit van de verschillende oppervlakken.

Giovanni Balzarani schildert zijn aquarel "B'EST BAR".

Mijn schilderproces
Het papier dat ik heb gekozen voor dit schilderij is een zachte pers, extra wit aquarelpapier, 640gsm (300lb) – volledig vel, 76x56cm.

Werken aan de contouren van de plafondlampen, met Franse Ultramarijn + Blauweregen + Lavendel aquarellen.

Na het overzetten van de tekening met een 5B potlood (ik gebruik dit om een dikke lijn te hebben, de tekening is essentieel omdat ik alle mogelijke lijnen op het papier moet zetten) ben ik aan de slag gegaan met de contour van de plafondlampen, met Franse Ultramarijn + blauweregen + Lavendel, om de halo van de LED-lamp te reproduceren.

Een basis toevoegen van Hansa Yellow Deep + Raw Sienna Light.

Ik heb een basis geschilderd van Hansa Geel Diep + Raw Sienna Light om de achtergrond van het cassetteplafond te schilderen, om het uiteindelijke effect van de lichtreflectie op het hout te geven.

Kleurenmix van Hansa Yellow Deep + French Ultramarine + Mangaan Blue Hue + Cerulean Blue aquarellen. Eindglazuur met Van Dyck Brown.

Om de koffer te schilderen, na de gele basis, heb ik opnieuw gemengd Hansa Geel Diep + Franse Ultramarijn + Mangaanblauwe tint + Cerulean Blauw, waardoor een groenachtige reflectie ontstaat. Als laatste glazuur heb ik toegevoegd Van Dyck Brown dus om alle lampen te markeren.

Ik heb de muurachtergrond van het restaurant onscherp gemaakt.

Voordat ik verder ging met de flessen, in de verschillende plannen (lagen), heb ik de muurachtergrond van het restaurant gedaan, helemaal onscherp, op deze manier het oog van de camera vertegenwoordigend.

Voor donkere tinten is mijn meest gebruikte mix Van Dyck Brown + Neutral Tint + French Ultramarine + Mayan Blue Genuine + Mayan Dark Blue aquarellen.

Voor donkere tinten heb ik verschillende kleurenmixen getest, waarbij ik vaak het gebruik van kant-en-klaar zwart vermeed; meest gebruikte mix is Van Dyck Brown + Neutrale tint + Franse Ultramarijn + Maya blauw echt + Maya Donkerblauw.

Van links naar rechts voor dit hele deel van het schilderij.

De volgende stappen zijn de flessen, één voor één beschilderd, stuk voor stuk eindigend, fles voor fles. Ik begin van links naar rechts voor dit hele deel van het schilderij. Dit proces is het meest complex omdat ik het laatste licht van het object al moet schilderen zonder de contour af te maken.

Voor warme tinten heb ik gele glazuren gemaakt met Hansa Yellow Deep + Raw Sienna Light, ook een mix van Quinacridone Gold + Quinacridone Sienna en Pyrrol Orange.

Voor warme tinten heb ik gele glazuren voor de basis gemaakt met Hansa Geel Diep + Raw Sienna Light, en dan een mix van Quinacridon goud + Quinacridon Sienna en Pyrrol-sinaasappel voor het eerste glazuur van rode toon.

Quinacridon goud is een prachtige basis voor de volgende glazuren van rood, vanwege zijn reflecterende gloed.

Donkere kleur op lichte kleuren: ik heb altijd gebruikt Van Dyck Brown, met een minimaal percentage, en Quinacridon goud, zoals je zou moeten kunnen zien op de flessen Southern Comfort en Grand Marnier bij hun eerste glazuur.

De overheersende mix was Napels Geel + Titanium Wit + 1% Ultramarijn Blauw en een beetje Buff Titanium.

Voor de lichte en transparante flessen die de hele rechterkant van het schilderij kenmerken, was de overheersende mix Napels Geel + Titaanwit + 1% Ultramarijn blauw, en het creëren van die lichte grijsheid, is een beetje Buff titanium.

Het gebruik van extra wit papier heeft enorm geholpen bij het werken met lichte tinten waardoor ze veel licht kregen.

Bijna klaar met werken aan "B'EST BAR"

Het meest ingewikkelde (complexe) werk voor zo'n compositie gaat niet over de enorme hoeveelheid details, maar over de schaduwvorming van alle kleurtonen die er zijn, meestal op wit, omdat hun toonpercentage bijna niet bestaat. Het creëren van dergelijke schaduwen creëert op zijn beurt driedimensionaliteit en volume voor elk object.

"B'EST BAR" door Giovanni Balzarani